Warto jednak dla porządku wskazać zasady dosłowne:
- Waluta obca jest walutą inną niż waluta funkcjonalna jednostki, a walutą
funkcjonalną jest waluta głównego, podstawowego środowiska ekonomicznego
podmiotu - niekoniecznie złoty polski.
- Pozycje pieniężne stanowią posiadane jednostki waluty oraz należności i
zobowiązania przypadające do otrzymania lub zapłaty, w ustalonej lub możliwej do
ustalenia liczbie jednostek waluty.
- Natychmiastowy kurs wymiany stanowi kurs wymiany natychmiastowego wykonania
- czyli jest to kurs kupna banku, do którego mogłaby wpłynąć kwota płacona przez
odbiorcę, albo kurs sprzedaży banku, w którym dokonywalibyśmy płatności za
zobowiązanie.
- Kurs zamknięcia stanowi natychmiastowy kurs wymiany na dzień bilansowy- czyli jest to kurs kupna banku z dnia
bilansowego, do którego mogłaby wpłynąć kwota płacona przez odbiorcę, albo kurs
sprzedaży banku z dnia bilansowego, którym dokonywalibyśmy płatności za
zobowiązanie.
- Transakcję w walucie obcej początkowo ujmuje się w walucie funkcjonalnej,
stosując do przeliczenia kwoty wyrażonej w walucie obcej natychmiastowy kurs
wymiany waluty funkcjonalnej na walutę obcą, obowiązujący na dzień zawarcia
transakcji, a więc tylko po kursach kupna i sprzedaży banku.
- Na każdy dzień bilansowy pozycje pieniężne w walucie obcej przelicza się
przy zastosowaniu kursu zamknięcia, zatem tylko po kursach banków.
Powyższe zasady mogą więc być dość uciążliwe, zatem wykorzystuje się
następujące postanowienie, zawarte w MSR 21 § 22: "Z przyczyn praktycznych często stosuje
się kurs zbliżony do rzeczywistego kursu obowiązującego w dniu zawarcia
transakcji, na przykład zastosować można kurs średni w danym tygodniu lub
miesiącu dla każdej waluty obcej, w której zrealizowano transakcje w danym
okresie". |
|
|
|
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz